اين گزارش ميدانی به درخواست و پيشنهاد خانم مهری فتاحی نماينده انجمن مددكاران اجتماعی ايران در استان لرستان تهيه شده كه تعدادی از مددكاران داوطلب گزارشات ميدانی را از شهرستانهاي پلدختر و معمولان، خرم آباد، چگنی، نورآباد و درود و كوهدشت تهيه كردند كه به ترتيب ارائه خواهد شد. اين اقدام با هدف برنامه ريزی و انجام مداخلات موثر مددكاران در سطح استان انجام گرديده است.
==============
به نام خدایی که آب را منشاء حیات آفرید ولیکن برای مردمان سرزمینم مایه ی رنج گردید
پس از آرام گرفتن غرش آسمان، امکان خروج از منزل برایم فراهم شد. در روز 12 فروردین ساعت 15:30 دقیقه بعدازظهر در حالیکه آسمان آرام آرام میگریست، گویا او هم متوجه عمق فاجعه ای که به بار آورده شده بود، جهت جویا شدن از احوال مردمی که گرفتار قهر طبیعت شده بودند راهی یکی از مناطق سیل زده در حاشیه شهر خرم آباد شدم.
دره ی کوروش واقع در شمال غربی شهر خرم آباد محل سکونت مردمی که به دلیل فقر مالی و نداشتن شرایط مناسب جهت جابجایی، در این منطقه سکنی گزیده بودند. از سمت شریعتی و یکی از خیابان های منتهی به پل اناری که در روز قبل توسط نیروهای آتش نشانی تخریب شده بود، قصد ورود به محله را داشتم که جهت جلوگیری از رسیدن آسیب به مردم و اهالی با ممانعت نیروی انتظامی و آتش نشانی مواجه شدم.
خیابان شریعتی رو جلوتر رفته و بعد از دوربرگردان و طی مسافت کوتاهی سرازیری با رودخانه عظیمی از گل ولای مواجه شدم. راهی برای عبور یا پیش روی نداشتم. به مانند دیگر افراد حاضر در آن مکان، فقط نظاره گر خروش رودخانه بودم. نمیدانستم از عظمت این آب خوشحال باشم یا از مصیبتی که بر سرمان آمده بود بگریم.
در جلوی دیدگانم، در آن طرف رودخانه محله ای بود، با بافت قدیمی که گویا سالهاست متروکه شده و به شهر مردگان شباهت داشت. چرا که در آن لحظه هیچ کسی را در آن محله ندیدم، گویا تخلیه شده بود.
تا جایی که چشم کار می کرد، برخی خانه ها تخریب و برخی تا نصفه در آب فرو رفته بودن.
یکی از افراد حاضر با انگشت خانه ای رانشان میداد که پیرزن و پیرمرد معلولی در آن سکونت داشتند (تنها و بی یاور و چه شرایط سختی را تجربه کرده بودند) که در نهایت توسط نیروهای مردمی نجات یافته بودند …
دیگری خودرو پیکان وانتی را نشان میداد که از روز قبل در آب گرفتار شده بود و با وجود تلاش اهالی هنوز هم غرق در آب بود.
با خود فکر کردم شاید این خودرو تنها وسیله کسب معاش برای خانواده یا خانواده هایی بوده و چه دردناک است دیدن چنین صحنه ای که تنها سرمایه زندگیت جلوی چشمت ویران شود.
با توجه به اینکه موفق نشدم اهالی منطقه را ببینم یا با آنها صحبتی داشته باشم، لذا دورا دور نواحی ساحلی محله را مورد ارزیابی قرار دادم.
پیشنهاد بنده این است برای مناطق حاشیه نشین بالااخص دره ی کوروش شهرک جدیدی احداث گردد، در غیر اینصورت کل منطقه بازسازی شود. با توجه به اینکه اکثر بافت منطقه قدیمی بوده، اگر با سیل قسمتی از منطقه آسیب دیده، بدون شک با بحران های بعدی چون زلزله تمام منطقه آسیب میبیند و قطعاً تبعات جانی و مالی بیشتری خواهد داشت، لذا کل منطقه و بافت های فرسوده نیاز به بازسازی دارد.
از طرفی منازل حاشیه رود کرگانه برداشته شود و بر بستر رودخانه افزوده گردد.
البته بهتر است که تمامی این ساخت و سازها با هزینه های دولتی یا خیرین انجام گردد. چرا که کمکهای بلاعوض با مبالغ کم و ناچیز و با ارائه وامهای بدون بهره از آنجایی که این افراد اکثراً بیکار، کارگر روزمزد و فصلی، تحت پوشش مراکز حمایتی و فاقد مشاغل دولتی هستند، دردی را دوا نکرده و استرس بازپرداخت وام نیز به مشکلات این افراد افزوده می شود.
به امید روزی که بتوانیم غم ناشی از این مصیبت را از چهره مردمان لر بزداییم … ایران و لرستان زنده باد.
اسماء سبزوار. مددکار اجتماعي و نماينده مددکاران استان در بازديد ميداني از مناطق سيل زده شهرستان خرم آباد
12 فروردین 1398 ساعت 15:30 بعدازظهر
